Miron Białoszewski "Zaznaczam: mogłem się przesłyszeć"

O Mironie Białoszewskim (1922-1983) i o jego poezji On sam (bez podawania źródeł): „Nie miałem wyskokowych wydarzeń w rodzaju: służba w lekkiej kawalerii, podróż po Antarktydzie. Nie miałem. To, co najciekawsze, działo się w wyobraźni. Bo ja jestem typem kontemplatywnym.” „Czyli pisanie i życie idą razem. A chwilami są tym samym.” „Z każdej codzienności robi się rzeczywistość, a więc autentyczność. Nawet jeżeli sztuczna.” „Staram się dawać w moich wierszach wyraz nowym kategoriom doznań i pojęć, i to spotyka się często z niezrozumieniem. W moim przekonaniu wyrażanie nienazwanych właśnie uczuć — jest celem poezji.”
Z tomu Obroty rzeczy (1956) jedna z Grotesek:

ZAZNACZAM: MOGŁEM SIĘ PRZESŁYSZEĆ


Tekla Tekla Tekla Tekla
Teklo, zegar cię woła...

Nie ma Tekli,
wyjechała Tekla.

Jakże Tekla wyjechała,
kiedy krzesła zamknięte
   doniczki zamknięte
   żyrandole zamknięte —
jakże ona wyjechała?

Tekla Tekla Tekla Tekla
Teklo, zegar cię woła...

Nie było Tekli,
nie było,
nawet gdyby lustro w lustrze
   w lustrze lustro
   lustro w lustrze —
nie było jej,
nie było.

Teklo...

       I zegar usnął.