Dariusz Suska "Fragmenty z roku 2003"

stąd

Nie znam nikogo, komu by się ten wiersz nie spodobał. Dziś przeprowadzałem kolejne eksperymenty na osobach nie czytających poezji w ogóle.
Oto kawałek Dariusza Suski otwierający tom Cała w piachu z 2004 roku, który to ktoś ode mnie dawno pożyczył i nie oddał, tak się spodobał, więc cytuję ze zbiorczej Czystej ziemi.

Fragmenty z roku 2003


1.

W co się dziś bawimy? ratujemy żaby,
które przez tę szosę lezą do stawiku,
na żółtą łopatkę i do tamtej trawy
(rozjechane schną szybko), dużo przy tym krzyku:
aba tatu aba, w Państwie Piaskownicy
najlepiej się żyje i nieźle umiera,
kundelki pochowane na innej ulicy
świetnie to wiedziały (Misiek, Patyk, Ściera)


2.

A dlaczego Ściera? Bo go kopaliśmy
i sierść miał wytartą, i tarzał się w kupach,
z nami tylko trzymał, gdziekolwiek byliśmy,
Ściera się pałętał, nawet jak brał z buta,
to i tak przychodził (Ściera jest już w niebie,
bardzo płakaliśmy na jego pogrzebie)


3.

Natasza, włóż czapeczkę, bo mi się przeziębisz,
a jeszcze musimy pobiec do gołębi
(chyba że duch Ściery poznosi je w pysku),
na kręconą zjeżdżalnię wleziemy kołyską
z opon ciężarówy sczepionych sznurami
(trzymaj mnie za rękę, martwe jest pod nami!)


4.

Martwe jest za nami, martwe jest nad nami,
martwe szczerzy do nas, różowymi kłami
czepia się sandałka, więc my kic! w tunelik
i na drugą stronę (tacie powiedzieli,
ża za dużym blokiem jest lepsza huśtawka,
a tam nie spotkamy piaskowego dziadka,
który po śmietnikach grzebie za puszkami
i dzidzię zjeść może, am am, z sandałkami)